کتاب قانون ؛

« ان الله لا یهدی القوم الظالمین »

مائده-51

ما ظالمیم،

چون، میدانیم خوب چیست ولی به آن عمل نمیکنیم.

چون نمیدانیم خوب چیست ولی به دنبال پیدا کردنش نمی رویم.

ما، به خدا، ظلم کردیم.

ما به قرآن ظلم کردیم.

ما به دین ( راه هدایتمان ) هم ظلم کردیم.

ما به کسانی که میتوانستند توسط ما هدایت شوند و پشیمان شدند! ظلم کردیم.

ما فراموش کردیم که رسول مهر فرمود : « هل الدین الا الحب و هل الحب الا الدین ؟ »

ما ظلم کردیم به خودمان و همه چیز.

ما امانت دار خوبی برای دین خدا نبودیم.

ما جزء عقب مانده ترین کشورها شدیم.

ما، حدیث « یک ساعت فکر کردن برتر از هفتاد سال عبادت است » را خواندیم و حفظ کردیم و فقط حفظ کردیم....

فراموش کردیم که علی-ع گفت :

{ خیری در عبادت بدون تفقه، در علم بدون تفکر و قرآن خواندن بدون تدبر نیست. }

ما برای امام حسین-ع، تاسوعا و عاشورا را عزا گرفتیم اما فراموش کردیم که ؛

 به جای افکارش، زخمهایش را به ما نشان دادند و بزرگترین دردش را بی آبی دانستند....

ما به حسین-ع هم ظلم کردیم.

ما اصل را فراموش کرده و غرق در جزئیات شدیم.

به ریا عادت کردیم.

هدف دین خدا را نفهمیدیم ولی باز هم ادعا کردیم و ادعا کردیم....

و همین که نفهمیدیم که نمیدانیم ما را بیچاره کرد و به اوضاعی در آمدیم که می بینیم.

کتاب قانون را روی تاخچه هایمان گذاشتیم، حتی حفظ هم کردیم ولی باز هم اکثرمان،

آن را فقط حفظ کردیم.

ستاره ی اولمان گفته بود که ؛

کاری نکنید که بیگانگان در عمل به دستورات قرآن از شما پیشی بگیرند!

ولی فراموش کردیم، غفلت کردیم و همچنان هم در غفلت مانده ایم.

پسوند ( اسلامی ) را به اداره ها و سازمان هایمان وصل کردیم و نفهمیدیم که با ندانم کاری هایمان فقط آدمیان را به این نام، بدبین کردیم.

نفهمیدیم اسلام چه گفته، چه خواسته؟

چقدر در کنار بعد اخلاقی و فرهنگی به بعد اقتصادی یک زندگی سعادتمند، تاکید کرده است.

وای بر ما که سادگی خود را به پای اسلام گذاشتیم.

وای بر ما که بزرگترین تهمت ها را به این دین مبارک چسباندیم.

وای بر ما که ندانستیم، عملی کردن یک قانون است که مهم است نه جار زدن آن.

وای بر ما.......... .

بالآخره از لا به لای فیلم های تجاری و مثلا طنز سینمای کنونی ایران، بعد از مدت ها،

شاهد اکران فیلمی بودیم که به تازگی از توقیف درآمده بود،

فیلمی که توانست روح کرخمان را تکانی بدهد...

صد البته که کار ما ملت از این کارها گذشته است که با دیدن یک فیلم،

فکری به حال فرهنگ و اخلاقمان کنیم.

ولی شاید فقط به جامعه ی آرمانی ای که برنامه اش را هم داریم، فقط فکر کنیم.

آری ....

- کتاب قانون، فیلمی که باید نگریست....

- فیلمی که سرنوشت ما را نشان میدهد،

- فیلمی که بعد از دیدن آن باید به خیلی چیزها برسیم، اما...

- فیلمی که کاغذ بازی در ایران را به نشان میدهد،

- فیلمی که خطر حفظ کردن و فقط انتقال دادن را به ما می نمایاند،

- فیلمی که مظلومیت قرآن را در بین مسلمانان به نمایش میگذارد.

- فیلمی که باید بعد از دیدن آن به حالمان گریست و آن را فراموش نکرد ولی باز هم افسوس

که .............

افسوس و صد افسوس که این کتاب به دست انسان هائی امثال من افتاد.

باید با همه ی غرورمان، سر فرود بیاوریم و کسی که میداند و عمل میکند، کتاب قانون مان، این کتاب آسمانی را، کلمه به کلمه برایمان بخواند و آن را دوباره به ما برگرداند. ( سکانس آخر )

آنونس فیلم (معمولی) : www.cinemaema.com/images/Picture/film/ketabeghanon.wmv

آنونس فیلم (موبایل) : www.cinemaema.com/images/Picture/film/ketabeghanon.3gp

بخوانید :

 tabnak.ir/fa/pages/?cid=73950

با تشکر ویژه از ؛

محمد رحمانیان (فیلم نامه نویس)

مازیار میری (کارگردان)

و تمام دست اندر کاران کتاب قانون